پیدا کردن روایات زیبا از امام صادق(ع) چندان سخت نیست کافیه اولین کتاب معرفتی و دینی رو که دم دست دارید ورق بزنید،تا چندین حدیث و روایت زیبا از امام ششم(ع) پیدا کنید،در روایتی از امام محمد باقر (ع) دیدم که ایشان خطاب به فرزندشان امام صادق (ع) می فرمایند:«ای پسرم ،درجات و مراتب شیعیان را از اندازه روایات و میزان معرفت آنها بشناس.جرا که معرفت همان فهم و شناخت روایات است و از طریق همین فهم روایات مومن تا بالاترین درجه ایمان بالا می رود.»همانطور که مشاهده می کنید حضرت معیار درجه ایمان شخص رو شناخت روایات معرفی میکنند و اگر کسی در معارف دینی کاری به روایات نداشته باشد و معرفت خود را از منابع غیر حدیثی اخذ کند ، نباید انتظار صحت معرفت خود را داشته باشد،بنابراین ضمن تسلیت ایام شهادت صادق آل محمد(ع) حقیقت ایمان و حقیقت کفر رو از کلام امام صادق(ع) می آموزیم.

حقیقت ایمان

از امام صادق (ع) سوال شد:ای دانشمند،به من بفرمایید که کدام عمل نزد خدا با فضیلت تر است؟ فرمود:«مالا یقبل الله الا به»:آنچه خداوند بدون آن هیچ چیز را نمی پذیرد.

سوال شد:آن چیست؟فرمود «الایمان بالله الذی لا اله الا هو اعلی الاعمال درجه و اشرفها منزله و اسنا ها حظا.» ایمان به الله که جز او معبودی نیست،بالاترین و شریفترین مقام و بیشترین بهره را از اعمال دارد.

سوال شد:آیا درباره ایمان توضیح نمی دهید که آیا ایمان مجموع قول و عمل است یا آنکه قول بدون عمل است؟فرمود:«الایمان عمل کله و القول بعض ذلک العمل»ایمان همه اش عمل است و قول هم یکی از اعمال است.

امام صادق علیه السلام در جای دیگری  می فرمایند:ایمان عبارت است از اقرار زبانی و اعتقاد قلبی و عمل به جوارح....گاهی بنده مسلمان است قبل از اینکه مومن باشد.ولی تا مسلمان نباشد مومن نخواهد بود.پس اسلام قبل از ایمان است و شرط ایمان می باشد.

اصول کافی ،کتاب الایمان و الکفر.

حقیقت کفر

امام صادق علیه الاسلام می فرمایند:

معنی الکفر کل معصیه عصی الله بها بجهه الجحد والانکار و الاستخفاف والتهاون فی کل ما دق و جل.

منظور از کفر هر معصیت است که از روی جهد و انکار و سبک شمردن و خوار انگاشتن در هر مورد کوچک یا بزرگی انجام شود.

اصول کافی ،کتاب الایمان و الکفر.

در همین مورد امیر المومنین علی علیه الاسلام می فرمایند:آنچه در آیینه عمل مومن دیده می شود،تسلیم و یقین است و آنچه در مرآت عمل کافر مشاهده می شود،انکار و سرکشی اوست.چهره خارجی عمل ملاک نیست،روح آن اهمیت دارد که آیا منطبق بر روح بندگی وتسلیم خدا هست یا نه؛اگر بود ایمان و اگر نبود کفر است.

از خدا بترسید؛ از عواقب امور بپرهیزید؛ از خواب غفلت بیدار شوید! دوراندیش باشید؛ عواقب امور را بسنجید؛ عقبه‏هاى خطرناکى که دارید به یادآورید، از فشار قبر، عالم برزخ، مشکلات و شدایدى که به دنبال آن است غفلت نکنید! جهنم با اعمال و کردار زشت انسان روشن مى‏گردد.

اگر بشر با اعمال و کردار خویش آتش نیفروزد، جهنم خاموش است. باطن این طبیعت جهنم است؛ اقبال به طبیعت اقبال به جهنم است.

آنچه در عالم آخرت واقع مى‏شود چیزى است که در این دنیا تهیه گردیده است.

پیش از آنکه فرصت از دست برود چاره بیندیشید! شما جوانان رو به پیرى و ما پیران رو به مرگ پیش مى‏رویم.

هر نفسى که مى‏کشید، هر قدمى که برمى‏دارید، و هر لحظه‏اى که از عمر شما مى‏گذرد، اصلاح مشکلتر گردیده، ممکن است ظلمت و تباهى بیشتر شود.

تا نیرو و اراده جوانى دارید مى‏توانید هواهاى نفسانى، مشتهیات دنیایى و خواسته‏هاى حیوانى را از خود دور سازید.

قلب جوان لطیف و ملکوتى است و انگیزه‏هاى فساد در آن ضعیف مى‏باشد؛ لیکن هر چه سن بالا رود ریشه گناه در قلب قویتر و محکمتر مى‏گردد تا جایى که کندن آن از دل ممکن نیست.

توبه با لفظ اتوب إلى اللّه تحقق نمى‏یابد؛ بلکه ندامت و عزم بر ترک لازم است.

با خلق خدا حسن سلوک داشته، نیکو معاشرت کنید و با نظر عطوفت و مهربانى به آنان بنگرید.

با بندگان خوب و صالح خدا نیکى کنید.

کسى که دیگر مسلمانان از دست و زبان و چشم او در امان نباشند، در حقیقت مسلمان نیست.

اهانت به بنده خدا اهانت به خداست.

فرازهای برگزیده کتاب جهاد اکبر،حضرت امام خمینی(ره)،صفحه 68

سعید مطلق کیست؟

«سعید مطلق » کسیست که اصلاح جمیع صفات و افعال خود را بر وجهی نموده باشد که ثابت و پایدار بوده باشد از تغییر احوال ، در آنها خللی راه نیابد و از تبدّل ازمان متغیّر نشود و از شعله های مصائب و بلایا برقی به خرمن صبرش نرسد و از سیلاب محنت ها و «رزایا» رخنه در بنیان شکرگزاریش نشود، و خار و خس شبهات را به دامن اعتقادش دسترس نباشد؛بدکردن مردمان با او ، وی را از احسان و نیکوکاری باز ندارد و دشمنی نمودن دیگران با او در دوستی اش خلل نرساند.

و بالجمله،در پایداری و ثبوت اخلاق،قوّت نفس،بزرگی ذات و حسن صفات،به مرتبه یی رسد که اگر آنچه به ایّوب پیغمبر رسید، به او رسد، تغیّر در احوالش حاصل نگردد؛ و اگر بلاهای «برناس» حکیم بر او نازل شود، تبدّل در اعمالش نشود.بلکه کسی که گوی سعادت در ربود و او را سعادت واقعی نصیب گردید، چون فی الحقیقه داخل خیل مجرّدات می شود،از عالم جسمانیّات بالاتر می رود و دست تصرّف افلاک به دامن او نرسد و گرد تاثیرات ثوابت و سیّار بر چهره ی او ننشیند.نه سعد فلک در او تاثیر کند و نه نحسش ، نه قمرش را با او کاری باشد و نه شمسش را.

معراج السعاده ،ملا احمد نراقی باب اول ،فصل دهم صفحه 31

------------------------------------------------------------------------

نوشتار فاخر این پست روح انسان رو جلا می دهد ،امیدوارم که از درس های اخلاق اینچنینی بتوانیم بهتر و بیشتر بهرمند شویم،انشاءالله آخر هفته رو در جوار حرم ملکوتی حضرت فاطمه معصومه(س) خواهم بود و دعاگوی همه دوستان. دعا یادتون نره

پای درس امام رئوف

از امروز تا روز میلاد امام رضا (ع) تقریبا یک ماه باقی مونده ،با خودم فکر کردم بهتره به جای یک تبریک خشک و خالی در آستانه میلاد، این چند وقتی رو که باقی مونده چند روایت و حدیث ناب ازمحضر امام رضا (ع) ،عالم آل محمد ذکر کنم و با هم به بازخوانی معارف نقل شده از این امام رئوف بپردازیم،انشاءالله که شما بازدید کنندگان محترم هم بپسندید.

روایت اول

امام رضا(ع) چه ویژگی هایی را شایسته انسان مومن می داند؟

مومن ،مومن نیست مگر آنکه در او سه خصلت باشد:

سنتی از پروردگارش،سنتی از پیامبرش(ص) و سنتی از امامش.

فاما السنه من ربه فکتمان السر؛سنت از پروردگارش راز پوشی است،

واما السنه من نبیه فمداراه الناس؛و اما السنه من ولیه فالصبر فی الباساء و الضراء؛

اما سنت پیامبرش مدارا با مردم است و سنت امامش شکیبایی در سختی و تنگ دستی است.

منبع :تاریخ قم،ترجمه حسن بن علی قمی