حاشیه نگاری های برگزاری جشنواره فیلم فجر در شیراز(بخش اول)

روز اول : شنبه 15 بهمن ساعت 20:30 ؛ سانس سوم سینما « سعدی »  فیلم سینمایی « چک »  به کارگردانی کاظم راست گفتار

 چند دقیقه ای مانده به شروع فیلم ، به سینما می رسم ،بهای بلیت مثل سال گذشته همان هزار تومان است ،بدون دردسر بلیت می گیرم و وارد سینما می شوم ،حدود سی چهل نفری در لابی ابتدایی سینما نشسته اند ،سینما سعدی یکی از قدیمی ترین سینما های شهر شیراز است  و چند سالی می شه که زمزمه بازسازی اون به گوش می رسه ولی هنوز خبری از نوسازی و یا حتی تعمیر در اینجا دیده نمی شود، سرویس های بهداشتی سینما آنقدر فرسوده است که من ترجیح می دهم به مسجدی که در مجاورت سینما ست مراجعه کنم ،سالن نمایشی بسیار رنگ و رو رفته  و صندلی هایی که آدم رو به یاد سینما های  کشور آلمان در جنگ جهانی دوم می اندازند،راستش وقتی وارد سالن نمایش این سینما می شم ،خاطره سر درد و کمر درد جشنواره پارسال هنگام تماشای فیلم 140 دقیقه ای « یه حبه قند » در ذهنم تداعی می شود. برای من که چند جشنواره را در پردیس های سینمایی تهران مشاهده کرده ام ، این اشکالات بطور جدی و برجسته قابل درک است و مدام در حال مقایسه هستم.

کار و بار بوفه سینما بد نیست ،مملو از پفک و چیپس و ساندویچ های سرد ؛ با خودم می گم یکی از الزامات سینما رفتن خوردن غذاهای مدرن نیز هست...

فیلم راس ساعت 20:30 دقیقه آغاز می شود ،ماجرا از این قرار است « چهار نفر آدم غریبه به دلیل مالکیت مشترک برسر یک چک، علیرغم دیدگاه های اعتقادی کاملاً مغایر ناگزیرند که دو شب و یک روز کامل را باهم باشند. » در واقع همه ماجرا همین است و اتفاق خاص دیگری در فیلم نمی افتد ،فیلم به مثابه یک  مقاله انتقادی نسبت به مشکلات سیاسی و فرهنگی موجود در جامعه است ،از دیگر نکات قابل تامل فیلم بازی یکی از شخصیت های کاملا طنز سینمای ایران (فرهاد آییش ) در نقش مذهبی ترین شخصیت فیلم است ،کاراکتری که مدام از واجبات و محرمات صحبت می کند و جالبتر اینکه جمعه صبح با پوشیدن لباسی تمیز و مرتب و با زدن عطر به نماز جمعه هم می رود ؛ همه بار طنز فیلم به دوش فرهاد آییش است ، از نماز خواندن با پی جامه راه راه تا صحبت در باب کراهت روابط دختر و پسر نامحرم .

خلاصه قضیه اینکه کارگردان با استفاده از تمامی رفتارهای کاراکترهای مذهبی فیلم ، موجبات خنده مخاطبین را فراهم می آورد ،البته برای کسانی که جریان سینمای سالهای اخیر کشور را پی گیری می کنند این مسئله چیز عجیبی نیست و بصورت عادت در آمده است ،جالب اینکه معدود کارگردان های مذهبی کشور نیز از همین حربه برای نشاندن خنده بر روی لبهای  تماشاگران استفاده می کنند.

صحنه رفتن فرهاد آییش ، شاهرخ استخری ،همایون ارشادی و حسن شکوهی به نماز جمعه نیز به نظر مورد ویرایش تیم ممیزی ارشاد قرار گرفته بود ،حضور در نماز جمعه تهران در حالیکه حجت الاسلام طائب به عنوان سخنران پیش از خطبه ها ، تاریخ صدر اسلام را بررسی می کند ، می توانست دستخوش طنز پر مایه ای برای کارگردان باشد که تنها با نشان دادن چند پلان مختصر به کار خود پایان می دهد.

دیالوگ های فیلم بطور جدی بی ادبانه است و حداقل های اخلاقی نیز در پردازش گفتار های متن فیلم رعایت نشده است و مثل همه فیلم های این روزهای سینمای ایران رابطه دختر و پسر کاملا بدون اشکال جلوه داده می شود و تذکرات پدر و مادر های فیلم هم ،تعصب ، خرافه گرایی و نفهمیدن نسل جدید برای مخاطب تعریف می شود.

موقع خروج از سینما برگه نظر سنجی فیلم را در حالیکه گزینه ضعیف را انتخاب کرده ام ، به دست مسئول جمع آوری می دهم.