آنچه ما یاد میگیریم دو نقش میتواند برای ما داشته باشد: میتواند ما را راه ببرد و پیش ببرد و به مقصد برساند، و میتواند حجتی علیه ما بشود و ما را به آتش برساند. اگر آموختی و اگر تذکر شنیدی باید با آن راه بروی، واگرنه آموخته ها حجت علیه شما میشوند. آن حکایت را شنیده اید که عالمی به روستایی رفت و مردم را صدا زد و گفت بیایید.گفتند چکار داری؟ گفت میخواهم همه تان را جهنمی کنم. پرسیدند علتش چیست؟ گفت من که برای شما حرف میزنم، برای حرفهایم پیش خدا حجت دارم، اما روز قیامت از همین حرفها به عنوان حجت بر علیه شما استفاده میکنم و اگر با آنها راه نروید، خودتان را گرفتار می کنید. برگرفته از بخش از سخنان علی صفایی حائری(عین - صاد)
نوشته شده توسط : سبحان |
شنبه 92 شهریور 30 ساعت 8:5 عصر
|
|
نظرات دیگران
نظر
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|