داشتن بصيرت و تشخيص نفاق در عملکرد سالوسان و دغلبازان، امر مهمّي است که غفلت از آن ضربات جبران ناپذيري را در پي خواهد داشت. اين موضوع حساس در طول تاريخ انقلاب اسلامي ايران و به خصوص در دهه ي اوّل آن، از اهميّت بسيار بالايي برخوردار بوده و هست. برافتادن پرده ي نفاق از برخي چهره ها در سال هاي اخير و تحقق پيش بيني هاي علمداران بصيرت در سال هاي اوليّه ي انقلاب از يک سو، و عکس العمل خواص بي بصيرت از سويي ديگر، اهميّت اين موضوع را دوچندان مي کند ، شناختن پوشالي بودن مترسک هاي شبيه به هادي غفاري؛ و امثال آن نياز به علمداران بصيرت که چهره ي حقيقي آنان بايد در همان سال هاي ابتدايي پيروزي انقلاب آشکار مي کردند که به دليل فقط داشتن سابقه مبارزاتي و عضويت در گروه هاي خط امامي از جمله حزب جمهوري اسلامي وامثالهم ، خلاصه مي شد بلکه مهم براي علمداران و جوانان اين نسل مباني اعتقادي افراد باشد و نظرات فکري آنان و ولايت پذيري که پيش از اين پيش از اين رهبر انقلاب يک بيان کليدي داشتند که اکنون نقل آن گره گشا است. ايشان در جمع دانشجويان فرمودند: «گاهى اوقات، دشمن كار را به گونهاى ترتيب مىدهد كه حرف حقى، از زبان يك نفر صادر بشود! دشمن ناحق و باطل است، پس چرا مىخواهد اين حرف حق از زبان آن شخص صادر بشود؟ چون مىخواهد پازل خودش را كامل كند. اين پازل از صد يا دويست قطعه تشكيل شده؛ يك قطعهاش هم همين حرف حقى است كه آن شخص بايد بزند تا اين پازل را كامل كند! اينجا اين حرف حق را نبايد زد. پازل دشمن را كامل نبايد كرد. در اين حد هوشيارى لازم است! بله، وارد سياست بشويد و فكرِ سياسى كنيد؛ اما بسيار هوشيار. دشمن نبايد بتواند از هيچ حركت و اظهار و موضعگيرى شما استفاده كند. اين، اصل اول و يك "خط قرمز" است.».
