من الان اعلام می‏کنم و قبلاً هم نوشتم و این را گفتم که آن وقتی که آقایان امکانات شخصی دارند، حق ندارند از امکانات دولتی استفاده بکنند. اگر ماشین دارید، آن را سوار شوید و به وزارتخانه و محل کارتان بیایید؛ ماشین دولتی یعنی چه؟ واللَّه اگر من از طرف مردم مورد ملامت قرار نمی‏گرفتم که مرتب ملاحظه‏ی جهات امنیتی را توصیه می‏کنند، بنده با ماشین پیکان بیرون می‏آمدم.

به حد ضرورت اکتفا کنید و اندازه نگه دارید؛ اینها ما را از مردم دور می‏کند. روحانیون را از مردم دور مى‌کند. روحانیون، به تقوا و ورع و بى‌اعتنایى به دنیا در چشمها شیرین شدند. بدون ورع و بدون دورانداختن دنیا، نمى‌شود در چشمها شیرین ماند. مردم رودربایستى ندارند؛ خدا هم با کسى رودربایستى ندارد.

امام خامنه ای ؛ بیانات در دیدار کارگزاران نظام(1370/5/22)

ای پدر و مادر و برادران و خواهران و دوستان و آشنایانم شما را وصیت می‌کنم به صبر و استقامت نمی‌گویم در فراق من گریه نکنید ولی موقعی که گریان هستید به مظلومیت حضرت زهرا (س) و امام حسین (ع) و تنهایی حضرت علی (ع) گریه کنید که آنها با آنکه معصوم بودند از همه مظلوم‌ترند.

قسمتی از وصیت‌نامه شهیدعلی اسماعیلی رزمنده دلاور گردان410

گفت: پنج روز دیگر شهید می شوم

گفتم: به چه دلیل می‌گویی؟

گفت: 35 روز قبل دوستان شهیدم از جمله شهید حاج احمد امینی را در خواب دیدم.

در مجلسی باصفا نشسته بودند. من بر آنها وارد شدم، خواستم بنشینم که حاج احمد گفت: تو الان باید برگردی، ولی چهل روز دیگر به جمع ما خواهی پیوست.

شهید علی اسماعیلی ادامه داد: الان سی و پنج روز از آن خواب می گذرد؛ مطمئنم پنج روز دیگر شهید می شوم چون حاج احمد و دوستان منتظرم هستند.

پیش بینی او دقیق بود زیرا که پنج روز بعد در تاریخ نوزده دی‌ماه شصت و پنج در عملیات کربلای پنج در میان آب و وسط سیم‌های خاردار قبل از رسیدن غواصان گردان 410 به دژ دشمن گلوله‌ای به علی اصابت کرد و به میهمانی حاج احمد و سایر همرزمان شهیدش شتافت.

پیش بینی روز مرگ یا فوت برای ما که خود را به این دنیا پیوند داده‌ایم، غیر ممکن است اما برای مردان خدا که هر لحظه خود را برای شهادت و وصال به حضرت دوست آماده کرده و روزشماری برای این دیدار دارند؛ کاری بس سهل و آسان است. این خاطره مربوط به شهید علی اسماعیلی یکی از غواصان گردان 410 حضرت رسول(ص) است.

گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس

«هان! شما را چه می شود؟! می بینیم که هنوز کفن پیامبرتان خشک نشده، بر سر جانشینی او اختلاف کرده اید!».

 این را یهودیان به پسر ابوطالب می گویند، با زبانی که آمیخته به طعنه است. اما پسر ابوطالب با آنها همدلی نمی کند. «اگر ما بر سر جانشینی پیامبرمان اختلاف پیدا کردیم، شما اصل پیامبری موسی را انکار و در آن اختلاف کردید. شما تازه از دریا گذشته و نجات یافته بودید که قومی بت پرست را دیدید و گفتید یا موسی! برای ما نیز بتی مانند بت آنان بتراش. و موسی گفت شما عجب قوم نادانی هستید»

پاسخ پسر ابوطالب به دار و دسته یهودیان، کوبنده است اما فقط اوست که چنین پاسخی می دهد. دیگران گویا هیچ ابایی ندارند که با عمل و غوغای خود، مهر تأیید بر طعنه یهودیان بزنند. تو بگو! حق کجاست و باطل کدام، آن جا که توسن قدرت طلبی و ریاست بی محابا می تازد. خودت را بگذار جای یک ناظر بیطرف! اصلا جای یک ناظر یهودی که سالها با عذاب وجدان زیسته!- که آیا مسلمان شود و ایمان بیاورد یا یهودی بماند و باقی عمر را بدون عذاب وجدان، بیندوزد و زندگی کند اما حالا می بیند که گویا جنگ قدرت است- خودت را جای او بگذار و انصاف بده! انصاف بده که این مسلمانی ارزش پذیرفتن دارد؟

مرد یهودی تو را چه می شود؟ «این مرد را که امروز چنین دست بسته برای بیعت می برند، می شناسمش. صاحب ذوالفقاری است که همین چند سال پیش پهلوانان را یکی پس از دیگری بر زمین زد و از عرب و عجم، کسی جرئت ایستادن در برابر بازوان و شمشیر او را ندارد. او عمروبن عبدود را بر زمین کوبید. او در قلعه خیبر را از جا کند که چهل تن نمی توانستند. او حالا هم می تواند اما... دست بسته می بریدش برای ستاندن بیعت. او دین تازه من و زندگی و مرگ و آخرت و بهشت من است... شهادت می دهم که محمد(ص) فرستاده خداست».

... اما بهشت، مرد یهودی! نام «راضیه مرضیه» و «مرتضی» را بر سرادق جنت نوشته اند. این، بشارت پیامبر اعظم(ص) است هنگامی که از معراج ملکوت برگشت. «داخل بهشت شدم پس دیدم با طلا بر در آن نوشته اند لااله الاالله، محمد حبیب الله، علی ولی الله، فاطمه امه الله، الحسن و الحسین صفوه الله، علی مبغ ضیهم لعنه الله... نوشته اند فاطمه بنده مخصوص خداست... و لعنت خداوند بر دشمنان آنان». فاطمه(س) بوی بهشت می دهد. «... پس هرگاه مشتاق بوی بهشت شوم، دخترم فاطمه را می بویم». جناب عایشه بارها دیده که چگونه رسول خدا (ص) پیش پای فاطمه بلند می شود و او را به سینه می چسباند و می بوسد و می بوید. مرد یهودی! علی(ع) هم این گونه است، فاطمه(س) را عاشقانه دوست دارد. «به خدا سوگند او را نرنجاندم و به خشم نیاوردم... او نیز نه مرا رنجاند و نه نافرمانی کرد. و هرگاه در سیمای وی می نگریستم، همّ و غم و حزن و اندوه من برطرف می شد».

ای قصه بهشت ز کویت حکایتی شرح جمال حور ز رویت روایتی...

عصمت کبرای الهی- به ناچار- از پرده برون آمده تا جان نازنین خویش را سپر بلای مردی کند که در عرش و فرش پهلوانی جز او نمی شناسند اما او به حکم مصلحت الهی، مأمور به صبری تلخ تر از زهر و برنده تر از تیزی شمشیر است. صبوری علی حتی طاقت فاطمه را هم طاق می کند؛ چون جنین در خود پیچیده! اما بی تابی فاطمه، فقط برای رنج مردافکن مولای خود است. علی تنهاست و کدام رنج برای فاطمه گرانبارتر از این؟!

رنج بی وفایی و ستم بر امام که فزونی می گیرد تا آنجا که حتی قلب مرد یهودی را می گدازد، حق باید داد فاطمه(س) اراده مرقد پیامبر خدا کند به قصد نفرین پیمان شکنان و جفاکاران. «سلمان دریاب فاطمه را که اگر نفرین کند، زمین همه آنها را در کام خود فرو می برد.» این پیغام علی است.

سلمان به محضر فاطمه(س) می رسد و درخواست می کند که از تصمیم خود درگذرد. «سلمان! آنها قصد جان علی را دارند و من بر این صبر نتوانم. مرا به حال خود بگذار تا در کنار مرقد پدرم، موی پریشان کنم و استغاثه به درگاه خداوند برم.» سلمان دوباره درخواست می کند و این بار می گوید که پیغام، پیغام علی است. «حال که چنین است برمی گردم و صبر می کنم و از جان می شنوم سخن او را و اطاعت می کنم.» فاطمه جانش برای علی می رفت

اگر هنوز از راز عشق و حکایت هجران می جویی، نظاره کن که تقدیر حضرت صدیقه کبری بیش از 3 ماه ماندن در این جهان پس از رحلت پیامبر(ص) نبود اما امیر مؤمنان باید هنوز 03 سال دیگر تا آن سحر که از غصه نجاتش دادند، در میانه میدان مجاهدت، با بینش و بصیرت تمام صبوری می کرد.

عایشه شهادت می دهد که «من روی زمین کسی را راستگوتر از فاطمه ندیدم» و «در میان مردم کسی را شبیه تر از فاطمه به پیامبر از نظر کلام و گفتار ندیدم». بنابراین می توان گفت فاطمه سلام الله علیها آن روز در مسجد از زبان پیامبر(ص) خطبه فدکیه را خواند که فرمود: «خداوند اطاعت ما را مایه نظام دین و امامت ما را امان از تفرقه و جهاد را مایه عزت اسلام قرار داد... آنگاه که خداوند خانه پیامبران و آرامگاه اولیا را برای پیامبرش برگزید، نفاق پنهان در شما ظاهر شد و جامه دین کهنه گردید... و شیطان سر از مخفیگاه بیرون آورد و شما را فرا خواند، دید که پاسخگوی دعوت باطل او هستید و برای فریب خوردن آماده اید... پس به کجا برمی گردید با آن که راه را شناخته اید؟ و چه چیز را کتمان می کنید پس از آن که حقیقت را یافته اید؟ ... همانا شما را می بینم که به عیش و رفاه چسبیده اید و آن را که شایسته بود به عنوان مولا و مقتدای خود برگزینید، از خود دور ساخته اید و به خیال خود از سختی به آسایش رهنمون شده اید. پس آب [ایمان] را که در دهان خود جمع کرده بودید، یکباره همه را بیرون ریختید و هرچه را خورده بودید، بالا آوردید (و البته به فرموده قرآن) کفر شما و تمام انسان های روی زمین زیانی به خدا نمی رساند....»  

از زبان پیامبر گفت آن روز که به زنان عیادت کننده فرمود «به خدا صبح کردم در حالی که بی میل به دنیای بی وفای شما و آزرده از مردان شما هستم. آنان را آزمودم و همه را دور انداختم. و چه قدر زشت است سستی عقیده و تباهی سخن... به خدا سوگند که دنیا ریسمان بندگی برگردن آنها انداخت و دام خود را برای آنان گسترد. پس مرگ و ذلت بر قوم ستمکار باد! وای بر آنان! از علی به کجا روی برگرداندند؟ سوگند به خدا که دشمنی آنها با علی تنها به خاطر برندگی شمشیر او و استواری اش در راه حق و ثبات قدم علیه باطل است... همانا نطفه فتنه و فساد بسته شد و اکنون منتظر بارور شدن آن باشید و پس از این به جای شیر، از شتران خود خون کثیف و سمّ سوزان بدوشید» و نیز آنجا که به ام سلمه خبر داد «به خدا سوگند آن کس که بر امام او ستم شود و نه به دستور خدا و نه توصیه فرستاده او عمل نکند، پرده حرمت او دریده و هتک می شود. اما آنچه با علی کردند، کینه های جنگ بدر و میراث جنگ احد بود که در قلب های منافقان مخفی بود و اکنون که پیامبر رحمت کرده، بیرون ریخته است.»

«سلام بر تو ای رسول خدا از جانب من و دخترت که در جوار تو فرود آمد».امشب که «انسیه حورا(س)» در برابر دیدگان متحیر فرشتگان و بی تابی حسن و حسین و زینب علیهم السلام غریبانه در خاک شود، «قدر مخفی» خداست که از دیده ها پنهان می شود. مرد تازه مسلمان! مرقد زهرا(س) قرن ها این چنین ناشناخته خواهد ماند. اما تو بهتر می دانی که کران تا کران جهان پر از نشانه فاطمه(س) و آوای محبت اوست.

 ****

برداشتی از یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم محمد ایمانی

با افتتاح فاز اول مجتمع بزرگ خلیج فارس در شهر شیراز علاوه بر استقبال مردمی از فروشگاه هایپر استار که در جای خود محل بحث و تبادل نظر است،  نگرانی های بسیار جدی در بین محافل اقتصادی ، دانشگاهی ،حوزوی و همچنین فعالین فرهنگی و مذهبی شهر بروز پیدا کرده است که از جنبه های مختلف قابل ارزیابی و آسیب شناسی است.

اما ما در اینجا قصد داریم که  به بررسی و تبیین نسبت حاکم بین « پیشرفت اقتصادی » و ضرورتی به نام « تکامل فرهنگی » که از دغدغه های اصلی و اساسی بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) بود ، بپردازیم.

بحث را با این سوال آغاز می کنیم که :

آیا می‌توان راهی پیدا کرد که منافع شخصی تجار و سرمایه‌داران رشد اقتصادی را در جهت اهداف الهی اسلام هدایت کند و اصولاً آیا این امکان وجود دارد که منفعت‌گرایی شخصی با مقاصد اسلامی نظام انطباق پیدا کند؟

در قوانین علم اقتصاد وقتی سخن از تقاضا می‌گویند هرگز بین نیازهای حقیقی انسان و نیازهای کاذب مسرفانه‌ی او تفاوتی قائل نمی‌شوند، حال آنکه کمیت و کیفیت تقاضا دقیقاً با اسراف و قناعت و زهد و حرص و آز تناسب مستقیم دارد. بحث از تقاضا یک بحث کاملاً اخلاقی است، اما در علم اقتصاد «مطلق تقاضا» مطرح می‌شود و اصلاً سخنی از این موضوع به میان نمی‌آید که آیا این تقاضا حقیقی است یا کاذب، آیا این تقاضا از نیازهای طبیعی و انسانی سرچشمه گرفته است یا ریشه در خواسته‌های حیوانی و حرص و ولع و اسراف و زیاده‌طلبی دارد... و قس علی هذا  .

سودپرستی انسان امروز ناشی از خودپرستی اوست و همان طور که می‌دانیم، منفعت‌گرایی و سودپرستی بنیان اقتصاد سرمایه‌داری است، و بدون هیچ اغراقی می‌توان گفت که تمدن امروز ساختار نهادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی خویش را تماما بر همین بنیان پی‌افکنده است.

پس بدین‌ترتیب، پر واضح است که بشر را باید متناسب با نیازهای ذاتی و حقیقی‌اش معنا کرد، یعنی از همان آغاز باید نیازهای انسان را به کاذب و حقیقی تقسیم کرد و تنها نیازهای ذاتی او را حقیقی دانست.

حال باید این سوال را بطور جدی مطرح کنیم که آیا ایجاد فروشگاه های بسیار بزرگ در شهری مثل شیراز در جهت پاسخ گویی به نیازهای ذاتی مردم تعریف می شود؟

برخی در پاسخ به این سوال بلافاصله به دام مقتضیات زمان افتاده و پاسخ می دهند : قطعا زندگی در  کلان شهرها و وجود بعد مسافت ایجاب می کند که برای رفاه حال مردم جامعه چنین فروشگاه هایی در شهر ایجاد شود.اما مسئله اینجاست که ما اگر همواره بخواهیم بشر را متناسب با مقتضیات زمان و نیاز های کاذبش معنا کنیم، آنگاه «مقتضیات زمان» به‌جای «شریعت» می‌نشیند و در همه زمینه ها دست به توجیه اشتباهات خود خواهیم زد.

پر واضح است که آزاد ساختن تجارت و اصالت دادن به سودمداری، رشد سریع اقتصادی را به همان مفهومی که در اقتصاد غرب مطرح است به‌همراه خواهد داشت، اما باز هم همان طور که در غرب اتفاق افتاده، این رشد سریع اقتصادی هرگز در جهت توزیع عادلانه‌ی ثروت و از بین بردن فاصله‌های طبقاتی نخواهد بود. دیاگرام‌های رشد درآمد ملی به نحوه‌ی توزیع ثروت کاری ندارد و معلوم نیست که این رشد اقتصادی حتما در جهت محرومین اتفاق بیفتد، و بالعکس، اگر از الگوهای غربی تقلید شود نتیجه همان است که در دنیای امروز می‌بینیم: رشد خارق‌العاده‌ی ثروت در یک قطب خاص و در مقابل آن، فقری به‌همان نسبت عمیق و وحشتناک در جانب دیگر.

مادامی که خاستگاه فرهنگ اقتصاد بر پایه مفاهیمی همچون سود محوری، سرمایه سالاری و تکاثرگرایی استوار باشد و کارشناسان و مدیران اقتصاد وفادار به آن دسته معادلات باشند، عدالت اجتماعی به مفهوم واقعی اتفاق نخواهد افتاد و در حالیکه رهبری نظام مکررا در شعار های اقتصادی خود بر مفاهیمی همچون «حرکت به سمت اصلاح الگوی مصرف» ،«همت مضاعف و کار مضاعف »،«جهاد اقتصادی » و «تولید ملی حمایت از کار و سرمایه ایرانی» تاکید می نمایند در سومین حرم اهل بیت شهر شیراز عده ای به بهانه حمایت از منافع سرمایه گذار (یا به قول آیت الله ایمانی سرمایه بردار) به نیاز سازی کاذب در جامعه پرداخته و مردم را به مصرف هر چه بیشتر فرامی خوانند. مصرف شدن هزینه ها درمسایل رو بنایی ، پنهان ماندن مسائل زیربنایی ، عدم هدایت سرمایه ها به سمت سرمایه گذاری مولد و  تغییر رویه اقتصادی از شکل جهادی بسوی اقتصاد مصرفی و سرمایه داری ، خواسته یا ناخواسته جامعه ما را به جامعه ای مصرف زده تبدیل خواهد کرد و در جامعه ای اینچنین مصرف زده هرگز از تولید ثروت بر پایه جهاد، اخلاص و ایثار نمی توان حرفی به میان آورد.

قواعد اقتصاد تنها در شرایطی نسبتاً درست درمی‌آید که جلوی سودپرستی انسان‌ها از هر طریق شرعی و غیر شرعی باز باشد. بنیان اقتصاد سرمایه‌داری که بر همه‌ی جهان حکم می‌راند بر سودپرستی است.

طبعاً با ادامه روند موجود و انس و پذیرش بیشتر جامعه اسلامی با مصرف گرایی و مصرف زدگی به تدریج از دامنه و توان یادگیری و خلاقیت انقلاب در داخل و خارج، به طور چشمگیری، کاسته می شود و عافیت طلبان بی درد، بستانکار انقلاب و صاحبان اصلی آن خواهند شد.

***

الف - بخش هایی از این متن عینا از کتاب « توسعه و مبانی تمدن غرب » سید مرتضی آوینی به عاریه گرفته شده است.

میگفت : یا زهرا(س) رمز زندگی ماست !

گفتم : چطور ؟

گفت : در عملیات فتح المبین که با رمز یا زهرا (س) بود مجروح شدم ، با زنی ازدواج کردم که نامش زهرا است . تولد فرزندم در بیمارستان حضرت زهرا (س) بود . او یک چیز را نگفت و آن شهادتش بود در عملیات بدر با رمز یا زهرا (س)  و مزارش که در بهشت زهرا  (س) است .

به نقل از همسر شهید عباس کریمی ؛ یاد و نامش گرامی باد.

این شور تازه، هلهله‌ی عاشقانه‌ای است

آهنگ پای قافله‌ی عاشقانه‌ای است

"حسنت به اتفاق ملاحت" که می‌رسد

حسن ختام سلسله‌ی عاشقانه‌ای است

نام تو می‌برند به آوای زیر و بم

دل می‌تپد؟... نه! زلزله‌ی عاشقانه‌ای است

کارم نوشتن است به امّید خواندنت

آقا! ببین چه مشغله‌ی عاشقانه‌ای است...

در دوری‌ات قصیده‌ی درد است این غزل

هرچند شعر یکدله‌ی عاشقانه‌ای است

عاشق، درست این که شکایت نمی‌کند

گاهی ولی گله، گله‌ی عاشقانه‌ای است

گاهی همین «کجایی؟»، «کی می‌رسی؟» عزیز!

هرچند سخت، مساله‌ی عاشقانه‌ای است

اصلا همین که جمعه‌ی این هفته هم گذشت

اما هنوز فاصله‌ی عاشقانه‌ای است...

انگار صبر بغض گلویم تمام شد

اینک شروع مرحله‌ی عاشقانه‌ای است

با چشم خیس، شعر تری می‌نویسمت

آن را فقط بخوان! صله‌ی عاشقانه‌ای است

شهر از مجتبی احمدی 

دشمن را آرام نگذارید که آرامتان نمی گذارد

«نکته مهمی که همه باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما و جهانخواران تا کی و تا کجا ما را تحمل می کنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند. به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویتها و ارزش های معنوی و الهی نمی شناسند به گفته قرآن کریم، هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما برنمی دارند مگر اینکه شما را از دینتان برگردانند. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم صهیونیست ها و آمریکا و شوروی در تعقیبمان خواهند بود تا هویت دینی و شرافت مکتبی مان را لکه دار نمایند...»(1)

تمامی کشتار و سرکوب و جنایاتی که در سال های اخیر ملت های مظلوم و مقاوم عراق، افغانستان و فلسطین و لبنان و... بجرم مخالفت با سلطه آمریکا و اسرائیل در منطقه گرفتار آن گردیده اند، سناریوهایی است که آمریکا و صهیونیست ها امیدوارند روزی در ایران انقلابی و در ابعاد بسیار گسترده تر بجرم پیروی امت ما از ولایت فقیه و اسلام ناب محمدی(ص) باید تاوان آنرا بپردازند.
سالها پیش معمار انقلاب اسلامی در مقابل تبلیغات و ترفندهای استکبار جهانی و بلندگوهای مزدور و یا مرعوب داخلی به ما یادآور شدند:
«بعضی مغرضین ما را به اعمال سیاست نفرت و کینه توزی در مجامع جهانی توصیف و مورد شماتت قرار می دهند، و با دلسوزیهای بی مورد و اعتراض های کودکانه می گویند جمهوری اسلامی سبب دشمنی ها شده است و از چشم غرب و شرق و ایادی شان افتاده است. که چه خوب است به این سؤال پاسخ داده شود که ملتهای جهان سوم و مسلمانان و خصوصاً ملت ایران در چه زمانی نزد غربیها و شرقیها احترام و اعتبار داشته اند که امروز بی اعتبار شده اند!
آری اگر ملت ایران از همه اصول و موازین اسلامی و انقلابی خود عدول کند و خانه عزت و اعتبار پیامبر و ائمه معصومین - علیهم السلام- را با دست های خود ویران نماید آن وقت ممکن است جهانخواران او را به عنوان یک ملت ضعیف و فقیر و بی فرهنگ به رسمیت بشناسند ولی در همان حدی که آنها آقا باشند ما نوکر، آنها ابرقدرت باشند ما ضعیف، آنها ولی و قیم باشند ما جیره خوار و حافظ منافع آنها، نه یک ایران با هویت ایرانی- اسلامی، بلکه ایرانی که شناسنامه اش را آمریکا و شوروی صادر کند؛ ایرانی که ارابه سیاست آمریکا و شوروی را بکشد و امروز همه مصیبت و عزای آمریکا و شوروی شرق و غرب در این است که نه تنها ملت ایران از تحت الحمایگی آنان خارج شده است که دیگران را هم به خروج از سلطه جباران دعوت می کند...»(2)

اگر در گذشته استکبار جهانی قادر بود تمامی نیات شوم فوق را در لعاب دموکراسی، پیشرفت، عمران و آبادی، حقوق بشر و... به مدد رسانه های جهانی به ملت ها تحمیل نماید در دنیای کنونی و ظهور انقلاب اسلامی اجبار آمریکا و متحدانش در رودرروئی با ملت ها به حدی رسیده است که امام خمینی حتی به مزدوران آمریکا که حاضر نیستند برای لحظه ای چشم به واقعیت های دنیای کنونی باز کنند می فرمایند:
«... با توسل به دامن آمریکا ضعف و ناتوانی خود را بر ملا نسازید و از گرگها و درنده ها برای شبانی و حفظ منافع خود استمداد نطلبید ابرقدرتها آن لحظه ای که منافعشان اقتضا کند شما و قدیمیترین وفاداران و دوستان خود را قربانی می کنند و پیش آنان دوستی و دشمنی و نوکری و صداقت ارزش و مفهومی ندارد آنان منافع خود را ملاک قرار داده اند و به صراحت و در همه جا از آن سخن می گویند...»(3)

و علی رغم تمام تهدیدات و ددمنشی ها و فزون طلبی صاحبان زر و زور و تزویر، به روش تمام انبیاء و اولیای الهی در حمایت قاطع از محرومان و پابرهنگان تحت سلطه می فرمایند:
«... من به صراحت اعلام می کنم که جمهوری اسلامی ایران با تمام وجود برای احیای هویت اسلامی مسلمانان در سراسر جهان سرمایه گذاری می کند و دلیلی هم ندارد که مسلمانان جهان رابه پیروی از اصول تصاحب قدرت در جهان دعوت نکند و جلوی جاه طلبی و فزون طلبی صاحبان قدرت و پول و فریب را نگیرد. ما باید برای پیشبرد اهداف و منافع ملت محروم ایران برنامه ریزی کنیم. ما باید در ارتباط با مردم جهان و رسیدگی به مشکلات و مسائل مسلمانان و حمایت از مبارزان و گرسنگان و محرومان با تمام وجود تلاش نمائیم و این را باید از اصول سیاست خارجی خود بدانیم. ما اعلام می کنیم که جمهوری اسلامی ایران برای همیشه حامی و پناهگاه مسلمانان آزاده جهان است و کشور ایران به عنوان یک دژ نظامی و آسیب ناپذیر نیاز سربازان اسلام را تأمین و آنان را به مبانی عقیدتی و تربیتی اسلام و همچنین به اصول و روشهای مبارزه علیه نظامهای کفر و شرک آشنا می سازد...»(4)

در یکی از حساس ترین مراحل انقلاب اسلامی یعنی پس از قبول قطعنامه با شرط عقب نشینی کامل صدام مزدور از ایران اسلامی و تأیید جهانی متجاوز بودن او، دنیای غرب و صهیونیست های جهانخوار به تصور اینکه ایران اسلامی بعلت شرایط بحرانی پس از جنگ دست نیاز به سوی استکبار جهانی دراز خواهد نمود و از مواضع اسلام ناب محمدی دست می کشد، برای ارزیابی میزان حساسیت ما به مزدور خود فروخته خود (سلمان رشدی) جواز توهین به مقدسات اسلامی را می دهد و امام خمینی با اعلام حکم اعدام سلمان رشدی می فرمایند:
«ضرورتی نیست که در چنین شرایطی ما بدنبال ایجاد روابط و مناسبات گسترده باشیم، چرا که دشمنان ممکن است تصور کنند که ما به وجود آنان چنان وابسته و علاقه مند شدیم که از کنار اهانت به معتقدات و مقدسات دینی خود ساکت و آرام می گذریم. آنان که هنوز بر این باورند و تحلیل می کنند که باید در سیاست و اصول و دیپلماسی خود تجدیدنظر نماییم و ما خامی کرده ایم و اشتباهات گذشته را نباید تکرار کنیم و معتقدند که شعارهای تند یا جنگ سبب بدبینی غرب و شرق نسبت به ما و نهایتاً انزوای کشور شده است و اگر ما واقعگرایانه عمل کنیم آنان با ما برخورد متقابل انسانی می کنند و احترام متقابل به ملت ها و اسلام و مسلمین می گذارند. این یک نمونه است که خدا می خواست انتشار کتاب کفرآمیز «آیات شیطانی» در این زمان اتفاق بیفتد و دنیای تفرعن و استکبار و بربریت چهره واقعی خود را از دشمنی دیرینه اش با اسلام برملا سازد تا ما از ساده اندیشی بدر آئیم و همه چیز را به حساب اشتباه و سوء مدیریت و بی تجربگی نگذاریم و با تمام وجود درک کنیم که مسئله اشتباه ما نیست، بلکه تعهد جهانخواران به نابودی اسلام و مسلمین است والا مسئله سلمان رشدی آنقدر برایشان مهم نیست که همه صهیونیست ها و استکبار پشت سر او قرار گیرند...»(5)

در همان ایام امام خمینی از مسئولان دیپلماسی جمهوری اسلامی که برای روشن شدن مواضع بحق جمهوری اسلامی و خنثی نمودن ترفندهای شیطانی آمریکا و صهیونیست ها و متحدانشان در مجامع بین المللی تلاش می کنند قدردانی نموده و می فرمایند:
«... البته ما از زحمات وزارت امور خارجه قدردانی می کنیم و آنها با جدیت به کار خود ادامه دهند که ان شاءالله در انجام وظیفه بزرگ الهی و سیاسی خود موفق خواهند بود...»(6)

و در کنار تقدیر فوق به کسانی که زمزمه های مخالفت با آرمان های انبیائی و سیاسی و الهی اسلام ناب محمدی(ص) سر می دهند و به خیال خود در اظهاراتشان می خواهند چهره مقبولی از آمریکا و صهیونیست ها ترسیم نمایند می فرمایند:
«... امروز خدا ما را مسئول کرده است. نباید غفلت نمود. امروز با جمود و سکون باید مبارزه کرد و شور و حال حرکت انقلاب را پابرجا داشت. من باز می گویم همه مسئولان نظام و مردم ایران باید بدانند که غرب و شرق تا شما را از هویت اسلامی تان- به خیال خودشان- بیرون نبرند، آرام نخواهند نشست. نه از ارتباط با متجاوزان خشنود شوید و نه از قطع ارتباط با آنان رنجور، همیشه با بصیرت و با چشمانی باز به دشمنان خیره شوید و آنان را آرام نگذارید که اگر لحظه ای آرام گذارید، لحظه ای آرامتان نمی گذارند:(7)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(2) و (1) صحیفه امام ج 12 ص 09
(3) صحیفه امام ج 02 ص 932
(4) صحیفه امام ج 12 ص 29
و (5) صحیفه امام ج 12 ص 129
(7) و (6) صحیفه امام ج 12 ص 932

السلام علی ربیع الأنام و نضره الایّام. سلام بر بهار جان ها و طراوت و خرمی روزگاران!

چرا هزار سال بیشتر است که هر سلام به بهار، داغ دلدادگان را تازه تر می­کند و چرا دیدار، باز هم دیر و دور می­شود؟

برآمدن بهار جهان و دمیدن طلیعه ظهور به تاخیر افتاد آنجا که گروندگان کم گذاشتند.  

 «اگر شیعیان ما- که خداوند آنان را به طاعت و بندگی خویش موفق گرداند- در وفای به عهدی که بر عهده آنهاست، اجتماع و اتفاق داشتند، میمنت ملاقات ما به تاخیر نمی­افتاد و در سعادت دیدار ما تعجیل می­شد».
و شگفتا که در طول تاریخ در گله و شکایت دست پیش گرفتیم  تا پس نیفتیم!

جنگ و جهاد پیشکش! بسا ماجرا که پدید آمد و معرکه ها که ساخته شد و اهل حق را از تکلیف بازداشت، صرفاًً به اعتبار مستی نعمت و دنیازدگی گروهی از خواص اهل حق. انگار خود را پیرو آن مقتدایی نمی­شناختند که در نامه مذمت عثمان بن حنیف (حاکم بصره) نوشت «بدان برای هر پیروی، پیشوایی است که به او اقتدا کند و از نور دانش او روشنای راه گیرد. بدانید که امام شما از دنیای خویش به دو جامه فرسوده و دو قرص نان اکتفا کرده است. بدانید که شما توان این کار را ندارید اما مرا یاری کنید به پارسایی(ورع) و سخت کوشی و پاکدامنی و درستکاری ... چه دور است اینکه هوا بر من غلبه کند و حرص و آز مرا به انتخاب انواع اطعمه وادار سازد در حالی که ممکن است در حجاز یا یمامه کسی حسرت قرص نانی را ببرد و هیچ گاه با سیری سر نکرده باشد. یا من با شکم سیر بخوابم در حالی که پیرامون من، شکم هایی از گرسنگی به پشت دوخته یا جگر هایی از تشنگی سوخته باشد... آیا به این بسنده کنم که گویند امیرمؤمنان است و در ناخوشایندهای روزگار، شریک آنان نشوم یا در سختی زندگی، الگویی برای آنان نباشم؟»

بهار هم مانند همه ارزیدنی های جهان و فراتر از همه آنها بهایی دارد. امام باقر علیه السلام فرمود «هیهات، هیهات! امر فرج ما صورت نگیرد تا آن که همه غربال شوید، غربال شوید، غربال شوید تا ناصافی ها بروند و خالص ها باقی بمانند» و امام صادق علیه السلام فرمود «امر فرج اتفاق نخواهد افتاد مگر آن که سخت ناامید شوید بلکه به خدا سوگند خوب و بد شما از هم جدا شود. نه، بلکه به خدا سوگند تا اینکه همه شما امتحان شوید. نه، بلکه به خدا سوگند تا آن زمان که شقی شود آن که اهل شقاوت است و سعید گردد آن که اهل سعادت است»

و سرانجام باید به مولا و مقتدا و سید و آقای خود عرضه بداریم که «یا ایها العزیز مسّنا و اهلنا الضرّ و جئنا به بضاعه مزجاه فاوف لنا الکیل و تصدق علینا ا نّ الله یجزی المتصدّقین»

در پایان، فرارسیدن بهار طبیعت و آغاز سال 1391 را به همه شما دوستان و همراهان تبریک و تهنیت عرض می­نمایم و آرزوی سالی سرشار از بندگی را برای شما و خانواده محترمتان دارم.

«عید ملت مستضعف روزیست که مستکبرین دفن شوند.»

«عید ملت مستضعف روزیست که مستکبرین دفن شوند.»

پرستو را با گرما عهدیست که هر بهار تازه می شود ، وطن پرستو بهار است و چون بهار مهاجر است از پرستو مخواه که بماند.(شهید آوینی)

نمی دونم چرا وقتی اسفندماه فرا می رسه ، به یکباره دلم هوایی خاک گرم شلمچه و طلاییه و فکه و هویزه و دهلاویه می شه.

فردا عازم زیارت کربلای ایران هستم و دعا گوی همه دوستان و از رفقا طلب حلالیت می کنم