اگر در مجموعه سخنان عارفانه حضرت امام خمینی(ره) در مورد نماز دقیق شویم دریایی از معارف و معانی عمیق الهی به دست می آوریم ، مثل این جمله حضرت امام (ه) در کتاب آداب الصلاه صفحه 9 که « نماز در میان عبادات به مثابه اسم اعظم و بلکه خود اسم اعظم است در میان دیگر اسماء الهی» ، حالا شما یکی رو پیدا کنید که این جملات رو براتون معنا کنه بنابراین، دیدگاه امام ـ رحمه الله علیه ـ به نماز، دیدگاهی عرفانی است؛ به گونه‌ای که مراحل اسفار اربعه‌ی عرفانی و احوال سالک و مسافر طریق وصل حق را در طول حیات و سلوک وی در یک رکعت نماز واقعی بیان می‌کند. این دیدگاه کم و بیش در کلام و بیان ببسیاری از علما و عرفا رایج است ،اما وجه تمایز دیدگاه حضرت امام ـ رحمه الله علیه  و  مقام معظم رهبری با سایرین در چیست ؟

اول پاسخ حضرت امام  رحمه الله علیه به نامه ای که برای ساخت مصلی تهران از ایشان سوال شده دقت کنید :

بسمه تعالى‏

با حفظ جهات شرعى در مورد زمین مذکور با پیشنهاد حجت الاسلام، آقایان:

خامنه‏ اى و هاشمى، موافقت مى شود. ان شاء اللَّه در کنار ساختن مصلاى تهران، در ساختن‏ بینش کفر ستیزى مسلمانان موفق باشید. ضمناً سادگى مصلا باید یادآور سادگى محل عبادت مسلمانان صدر اسلام باشد. و شدیداً از زرق و برق ساختمان هاى مساجد اسلام امریکایى جلوگیرى شود.خداوند تمامى دست‏ اندرکاران برپا کننده مساجد اللَّه را تأیید فرماید.

23/ 8/ 67   روح اللَّه الموسوی الخمینى‏ (صحیفه امام، ج‏21، ص: 188-189)

همیشه این نگاه توام با عدالت خواهی و  استکبار ستیزی حضرت امام رحمه الله علیه برام برجسته بوده و جاهای مختلف در کتب و بیانات ایشان قابل رصد کردن است.

حالا می خواهم شما رو به بخشی از کتاب (طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن) که مجموعه بیانات امام خامنه ای در رمضان 1353 در مشهد می باشد رو توجه بدهم تا عمق این نگاه استکبارستیزانه رو حتی در یک عبادت فردی مثل نماز درک کنید :

« بعضی ها دلشان خوش است که خودشان نماز می خوانند، به جای هفده رکعت در شبانه روز، پنجاه و یک رکعت می خوانند، غیر از نماز های مستحبی دیگر.اگر بگویند، بابا، مردم گروه گروه دارند از دین روبرمی گردانند، غمشان نیست.گفت : آن گلیم خویش به در می برد ز موج . می گوید آقا ، ما گلیم خودمان را به در ببریم خیلی کار است، خیلی هنر است،به دیگران نمی رسیم ،بعضی اینجوری اند.آن عملی که نشانه ایمان است، این عمل نیست .هر کسی نماز خوب بخواند، اما خودش بخواند، به دیگران کاری نداشته باشد، این درست نیست، یعنی کامل نیست؛کامل

نشانه ایمان چیست؟ اقامه صلاه، نماز را در جامعه به پا داشتن، همگان را نماز خوان کردن، نه به معنای اینکه یک عبادت همه انجام بدهند ،نه اینکه فلانی نماز خوان نیست ،نمازخوانش کنیم ؛یعنی جامعه نماز خوان،یعنی جامعه ای که دائما به یاد خدا و در راه خداست.جامعه ای که می گوید (ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین) جز خدا کسی را عبادت و عبودیت نمی کند و جز به خدا به هیچ کس دیگر اتکا و از کسی استعانت نمی جوید .جامعه نماز خوان یعنی آن جامعه ای که هر روز از سردمداران فساد ،یعنی مَغضُوبِ عَلَیهِمْ و از دنباله روان فساد یعنی از ضَّالِّینَ تبری می جوید .نماز اینهاست.

اگر کسی سعی کند انسان های دیگر را نماز خوان کند به این معنا، این در حقیقت تلاشی و کوششی در راه عبودیت مطلق حق ،در راه ریشه کن کردن فساد ، در راه از بین بردن من و ما ، در راه ایجاد وحدت اجتماعی و انسانی میان آحاد امت مسلمان و آحاد بشریت، تلاشی دراین راه ها انجام داده ،اقامه صلاه یعنی این . یعنی شما کاری بکنید که همه مردم، در هر روزی، پنج نوبت و هر نوبتی چند بار بگویند (ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین).خدا! فقط در مقابل تو گردن عبودیت و پشت عبودیت خم می کنیم ، نه درمقابل غیر تو.هر روزی پنج نوبت و هر نوبتی چند مرتبه از (مَغضُوبِ عَلَیهِمْ) و از (ضَّالِّینَ) یعنی از سردمداران فساد و از دنباله روان آنان تبری بجوید،یک چنین جامعه ای درست کند .امکان دارد اقامه صلاه هم به این معنا باشد.»

انصافا تا حالا به نماز اینطوری نگاه کرده بودید!!!

ده ها سال است که تلاش همه فیلسوفان و متفکران مومن به تمدن تکنولوژیک غرب متوجه آن است که «تئوری انقلاب» را نفی کنند و معترضان را به «اصلاح» حواله دهند، حال آنکه رفته رفته بر آشفتگان نه به انکار اعراض که به انکار ذات غرب رسیده اند و اینان بالتبع در جست و جوی تفکر تازه ای هستند که با لذات با آنچه هست متفاوت باشد. اضطرابی که بشر امروز را فرا گرفته است نشان از یک زلزله قریب الوقوع دارد، زلزله ای که تمدن غرب را از بنیان ویران خواهد ساخت و نسبت انسان را با خویشتن خویش و عالم دیگرگون خواهد کرد. از آنجا که تمدن امروز جهان را در تسخیر دارد، انقلاب فردا نیز یک واقعه جهانی خواهد بود و به یکباره همه عالم را خواهد بلعید.

 حتی اگر هیچ برهان دیگری در دست نداشتم، ظهور انقلاب اسلامی _ و بهتر بگویم، بعثت تاریخی انسان در وجود مردی چون حضرت امام خمینی(س) برای من کافی بود تا باور کنم که عصر تمدن غرب سپری شده است و تا آن وضع موعود که انسان در انتظار اوست فاصله ای چندان باقی نمانده است. حقیقت دین را باید نه در عوالم انتزاعی، که در وجود انسان هایی جست که خلیفه اللهی مبعوث شده اند. فصل الخطاب با انسان کامل است و لا غیر.

سید مرتضی آوینی 

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی, چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی.

از احوال ما اگر جویا باشید ، ملالی نیست جز دوری از شهدا

چه می شد از شب تنهایی من نور رد می شد

مسیر خانه ام از کوچه ی سرشور رد می شد

چه می شد بودم آن روزی که مولایم ز نیشابور رد می شد

به این ها زیر باران فکر می کردم

خیابان در خیابان فکر می کردم،تصور کن

دلم رفت و دلم برگشت،دلم باهر قدم برگشت

در این حال و هوا ناگاه سرم سمت حرم برگشت

به من باب الجواد آغوش بازش را نشان می داد

و گنبد روی دوش پنجره فولاد،دستش را تکان می داد

حرم لبریز زائر ها،مسافرها،مجاورها

یکی درحال رفت یکی در حال برگشت است

رسیدم گوشه ی ایوان،دقیقا ساعت هشت است

گروهی آذری ها و گروهی از شمالی ها

یکی از پای قالی و یکی از بین شالی ها

یکی درآفتاب داغ شالی کار می کرده

یکی یک سال پای دار قالی کار می کرده

و حالا هر کدام آرام زبان وا کرده در این ازدحام

آرام ببین این دست پینه بسته را آقا

ببین این شانه های خسته را آقا

به بی خوابی دو چشم خویش را مجبور کردم من

به زحمت پول مشهد آمدن را جور کردم من

نشستم تا بگیرم دامن ایوان طلایی را

به سمتت باز کردم دست خالی گدایی را

بده آقا جواب پیرمردی روستایی را.

کنار حوض گوهر شاد وقتی حرف آب آمد

دو سه بیتی که خواندم برلبم جانم رباب آمد

زیارت آخرش شد اول روضه ،سفر کردم به سمت مقتل روضه

حسین آمد، به هم گفتند که شمشیر آورده

ولی نه روی دستش کودک بی شیر آورده

از این سو یک نفر نیزه،یک نفر شمشیر ،آن هم تیر آورده

 میان نیزه ها،شمشیره ها،از میان تیرها،تیر سه شعبه دست بالاکرد

دهان چله را وا کرد،خودش را در میان دندان کمان جا کرد

سفیدی گلو را تاکه پیدا کرد،چنان خود را کشید و داد پیچ و تاب یک لحظه

که تا پرتاب شد کودک پرید از خواب یک لحظه

می دهد به خود عذاب زیاد،می رود زیر آفتاب زیاد

نگذاشت تا که شیر دهد به عزیز دلش،رباب.

از آسمان منادی ماتم رسیده است

فبک علی الحسین… محرّم رسیده است

از آسمان ببار که دل‌ها گرفته است

خون گریه کن که قافله ی غم رسیده است 

آقا سعید رو نزدیک هفت هشت سالی هست که می شناسم ، یکی از رفقای خیلی خوب دوران دانشجویی بود و چند سالی می شه که به کسوت معلمی در اومده و در یکی از دبیرستان های شیراز مشغول تدریسه .آقا سعید هنوز هم دغدغه های تربیتی و فرهنگی خودش رو حفظ کرده و مدام به دنبال ایجاد تغییر در محیط اطراف خودشه و حقا و انصافا باید اعتراف کنم که اخلاص و دلسوزی زیادی برای اطرافیان خودش داره.

دیشب بعد از چند وقت که ازش خبری نداشتم باهام تماس گرفت و بعد از کلی خوش و بش و احوال پرسی و سراغ گرفتن از بر و بچه های قدیمی گفت :  مجموعه فرهنگی  شما  توانایی این رو داره که یه جوون دبیرستانی رو که کلا با دین و نماز و مسجد بیگانه است به راه بیاره ؟

مثل همیشه سعی کردم با داستان سرایی و توضیح در مورد اینکه مجموعه های فرهنگی کوچیک و بزرگ هر کدام بخشی از رسالت و وظائف تربیتی رو در چهارچوب انقلاب اسلامی به دوش می کشن و قرار نیست همه مجموعه ها یک کارکرد و وظیفه یکسان رو برای خودشون انتخاب کنند، مشغول توجیه شدم.

 بعد از اینکه صحبت هام با آقا سعید تمام شد کمی به فکر فرو رفتم و راستش رو بخواهید به ساده انگاری رفیق شفیق خودم خندیدم ، با خودم گفتم نگاه یک معلم دبیرستانی به مقوله تحول انفسی و فرهنگی نباید یک نگاه مکانیزه و سیستماتیک باشه ،با خودم گفتم نمیشه که ما یه سیستم تعریف کنیم که مثلا ورودی های اون آدم های بی دین باشن و خروجی های اون، عباد الرحمان.

اصلا نگاه سیستمی به مباحث تربیتی و فرهنگی ذاتا با اشکالات عدیده ای مواجه است.کار فرهنگی یک کار زمان بره ، حتی در بعضی ازحوزه ها احتیاج هست یک نسل بگذره .

در حالیکه روی تخت خواب اتاقم دراز کشیده بودم و غرق در این نظریه پردازی ها بودم. چشمم به قاب سبز رنگ وکوچیک گوشه اتاق گره خورد و رشته افکارم پاره شد ، از جا پریدم و رو به ضریح طلایی رنگی که توی قاب جلوه نمایی می کرد گفتم :

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا (ع)

آره آقا، هیچ سیستم فرهنگی و تربیتی مثل حرم شما نیست ، آره می شه غرق گناه و بی خدایی وارد حریم شما شد و پاک و بی گناه و غرق بندگی از درب دیگه حرم خارج شد .

اصلا حرم شما کاتالیزوره ارتباط با خداست و ارتباط با معبود و خالق رو سهل و آسون می کنه و حتی میشه راه صد ساله رو یک شبه طی کرد.

آره میشه ! میشه با کوله باری از شرمندگی و حسرت فرصت های از دست رفته بیایی و رو به گنبد بایستی و آسمونی بشی .

آره میشه ! میشه خستگی و کلافگی یک سال رو بیاری پشت درب باب الجواد(ع) همه رو جا بزاری و سبک بال مثل کبوترهای حرم به سمت گنبد پر بکشی و تمثیل همه خوبی های عالم رو طواف کنی .

آره میشه ! میشه سرت رو روی دیوارهای حرم تکیه بدهی و مهربونی امام رئوف رو با همه وجودت بچشی و لذت ببری.

آره رفقا دستگاه امام رضا (ع) همه جور ورودی داره ، اما خروجی های این دستگاه حداقل توی یک ویژگی مشترک هستند ، همه آدما با هر وضعیتی که وارد حرم میشن سر آخر راضی از حرم بیرون میرن و سرشار از عشق به خدا و امام رضا (ع) ادامه حیات میدن.

آقا جان میلادت مبارک.

صاحب حرم دعا کن من در حرم بمیرم 

مرور خاطرات گذشته بعضی وقت ها آدم رو سر ذوق میاره ، سیزدهم آذر ماه 1382 یه جلسه ای با جناب دکتر تلوری در دانشگاه تهران داشتیم که اون روزها ازش با عنوان جلسات انگیزشی یاد می کردیم ، یادش بخیر، دکتر اون روز یه حال اساسی از رفقای عافیت طلب گرفت .این روزها هم هنوز وقتی به این جملات نگاه می کنم می بینم که به راحتی نمیشه از کنارش گذشت!!!

یازده سال گذشته اما این سوال هنوز تازه تازس ،آرمان گرایی یا واقع گرایی ؟

مرور بخش هایی از سخنرانی یازده سال پیش دکتر تلوری :

در واقع انسان مؤمن انسان زیرک و کیس است زمانی که مشکلی ایجاد می‌شود سرش را پایین نمی‌اندازد با این مشکلات کشتی بگیرد. سرش را بالا می‌کند ارتباط با خدایی پیدا می‌کند که حل امور به دست اوست. «ان الله بالغ امره» ناراحت نباشید خدا برای هر چیزی یک حد و اندازه‌ای قرار داده است.

و در اینجا مبحث رابطة آرمان‌گرایی و واقع‌گرایی مطرح می‌شود که ما باید در زندگی آرمان‌گرا باشیم یا واقع‌گرا ؟

من هنوز خیل عظیم وظایف شیعه را نگفته‌ام دیدم یک عده‌ای برایشان شبهه ایجاد شده است و مجبورم که این بحث را اینجا بگویم اگر عالم تشیع تحت تأثیر انسان هایی مثل امام از آن نفسی که گریبان گیرش شده‌اند خارج شوند ، هیچکدام از اینها شعار نیست به شرط اینکه خودشان را باور کنند. اگر ما آرمان گرا باشیم توجه به واقعیات نکنیم، دچار شعار می‌شویم در سرزمین هایی که هیچ دشمنی نیست شروع می‌کنیم به جنگیدن، خیال‌پرداز می‌شویم و سخت دچار افراط و تعصب بی‌جا می‌شویم و اگر واقع‌گرا باشیم به دور از آرمانها ، به تدریج دچار انحطاط و انحراف می‌شویم مسیر دیگری را طی می‌ کنیم به تدریج عمل زده می‌شویم و یا راکد می‌مانیم.

رابطة آرمان‌گرایی و واقع‌گرایی باید اینگونه طراحی شود آن هم با این مقدمه‌ که اکثر شما که اینجا هستید جوان هستید جوانی هم سن آرمان‌گرایی است ما می‌خواهیم همین فردا آقا ظهور کند و ما همان 313 نفر باشیم و این خود منشأ رشد و طهارت ما است. آرمان‌گرایی خود موجب طهارت ما می‌شود انسان اگر آرمان‌گرا باشد اسیر ذلت واقع نخواهد شد. برای همین است که وقتی سن ما بالاتر می‌رود مسئولیت ها را ترک می‌کنیم و یا وقتی ازدواج می‌کنیم مسئولیت ها را ترک می‌کنیم واین پدیدة عجیبی است یعنی این نوع انسان ها عمق پیدا نکرده‌اند خیلی سطحی هستند ، حالا ممکن است حجم و کیفیت آنها فرق کند اما از مجموعه و مسئولیت خارج شدن، درست نیست . زیرا واقعیات انسان را از آرمان دور می‌کند و خارج می‌سازد یک زن و شوهری مثل حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) تا آخرین لحظات قربانی آرمانها شدند حضرت پیامبر(ص) و حضرت خدیجه نیز همین طور. این گونه نیست که ازدواج انسان را از آرمانها دور کند بلکه باید برای رسیدن به آرمانها تلاش بیشتری بکند باید تصور روشن‌تری از آرمانها در او به وجود بیاورد ، نه اینکه یک خط بطلان بر آنها بکشد.بنابراین انسان در مرحلة اندیشه صد در صد باید آرمان‌گرا باشد. تا آخرین لحظات وجودش از هیچ یک از آرمانهای جوانی‌اش و آرمان های دینی‌اش نباید پایش را عقب بکشد اما در عرصة عمل باید فراست و زیرکی مؤمن آشکار شود که مؤمن اولا همة واقعیت ها را می‌شناسد ، ثانیاً طراحی از واقعیت ها می‌کند تا حداکثر آنها را به آرمانهایش نزدیک کند . توجه کنید واقعیات را به آرمانها نزدیک می‌کند نه آرمانها را به واقعیات.

از واقعیتها باید هزینه کند برای آرمانها «وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ » جهاد با مال و نفس همین جا معنا پیدا می‌کند اما اگر از آرمانها شروع کنیم به هزینه کردن چنین جلساتی هم نیاز نخواهد شد شما فرض کنید در زمان جنگ برادران شما می‌خواستند مطابق واقعیت ها عمل کنند به دور از آرمانها. اصلاً صحنه ی جهاد و شهادت به وجود نمی‌آمد. داستان شهدای هویزه همین بود. همة آنها می‌دانستند که شهید می‌شوند اینها احتمال حیات نمی‌دادند اگر علاقه داشتند پیروزی حاصل نمی‌شد. جالب این است که داستان هویزه تکرار داستان عاشورا بود واقعیات عاشورا این بود که می‌گفتند مگر می‌توانید در مقابل این لشکر مقاومت کنید آن هم در آن محاصره اما امام چون آرمان‌گرا بود این جنگ را به جان خرید. 

شهید عبدالصمد امام پناه:

مسلمانان دو قبله دارند؛ کعبه برای عبادت، قدس برای شهادت. 

این روزها دیدن تصاویر دردناک غزه  آرام قرار رو ازمون گرفته.

یا صاحب الزمان (عج) الغوث الامان

اینجا غزه (اثر مستندی از مسعود فراستی)

گاهی خواب روزه دار عبادت نیست ، خیانت است !!!

هیس!

مسلمین خوابیده اند!! 

آنچه درپی می آید، گزیده ای است از بازخوانی هشدارهای ولی امر مسلمین به سران و دولت های عرب در سال های اخیر است.این بیانات به خوبی شرایط سران عرب منطقه را تصویر کرده است.

از سرنوشت صدام عبرت بگیرید

دنیاى سیاست جهانى، دنیاى بى تقوائى است. بى تقوائى موجب شده است که مستکبران عالم حتى به دوستان خودشان هم وفا نکنند. دیدید بر سر صدام ملعونِ روسیاه چه آوردند؟ تا وقتى به او احتیاج داشتند، او را تقویت کردند. همین آمریکائى هادر دوران جنگ تحمیلىِ بر ما، آنچه توانستند به صدام حسین کمک کردند و پشتیبانى دادند. از نقشه ى هوائى و اطلاعات جاسوسى تا کمک تسلیحاتى، تا تقویت روحى، تا وادار کردن وابستگانِ به خود به پشتیبانى مالى، همه جور؛ چون به او احتیاج داشتند، امیدوار بودند او بتواند خدشه اى بر چهره ى پرقدرت و مغرور ملت ایران وارد کند. وقتى مأیوس شدند، تاریخ مصرفش تمام شد، به آن شکلى که دیدید او را درآوردند، منافع خودشان را جور دیگرى دنبال کردند؛ این براى کسانى که حُسن ظن و امید به این ابرقدرتهاى بى تقوا و ناپرهیزگار دارند، درس عبرت است.

12/2/1387

چه جوابی در برابر رسول الله دارید؟

مصیبت این حادثه ی هولناک برای هر مسلمان بلکه برای هر انسان با وِجدان و با شرف در هر نقطه ی جهان بسی گران و کوبنده است، ولی مصیبت بزرگتر سکوت تشویق آمیز برخی دولت های عربی و مدّعی مسلمانی است. چه مصیبتی از این بالاتر که دولت های مسلمان که باید در برابر رژیم غاصب و کافر و محارب، از مردم مظلوم غزه حمایت می کردند، رفتاری پیشه کنند که مقامات جنایتکار صهیونیست، گستاخانه آن ها را هماهنگ و موافق با این فاجعه آفرینیِ بزرگ معرفی کنند؟

سران این کشورها چه جوابی در برابر رسول الله صلی الله علیه و آله خواهند داشت؟ چه جوابی به ملت های خود که یقیناً عزادار این فاجعه اند خواهند داد؟ به یقین امروز دل مردم مصر و اردن و سایر کشورهای اسلامی از این کشتار، پس از آن محاصره ی طولانی غذایی و دارویی لبالب از خون است.

پیام درباره قتل عام مردم مظلوم غزه8/10/87

سرنوشت خیانتکاران عرب

خیانتکاران عرب هم بدانند که سرنوشت آنان بهتر از یهودیان جنگ احزاب نخواهد بود که خداوند فرمود: "و اَنزَلَ الَّذین ظَاهَرُوهُم مِن اَهلِ الکِتَاب وَ مِن صَیَاصِیِهم ..." ملتها با مردم و مجاهدان غزه اند. هر دولتی که بر خلاف این عمل کند فاصله ی خود و ملّتش را عمیق تر میکند و سرنوشت چنین دولتهایی معلوم است. آنها نیز اگر به فکر زندگی و آبروی خودند باید سخن امیرالمؤمنین علیه السلام را به یاد آورند که فرمود: "المَوتُ فی حَیاتِکُم مَقهورین وَ الحَیاةُ فی مَوتِکم قاهِرین".

پیام به اسماعیل هنیّه نخست وزیر دولت قانونی حماس 1387/10/27

عاقبت دولت های ذلیل، مطیع و وابسته

هر کس در دنیاى اسلام، امروز قضیه ى غزه را یک قضیه ى منطقه اى و شخصى و محلى بداند، دچار همان خواب خرگوشى اى است که پدر ملتها را تا حالا درآورده است. نه، این قضیه ى غزه، فقط قضیه ى غزه نیست؛ قضیه ى منطقه است. فعلاً آنجا نقطه ى ضعیفتر است، تهاجم را از آنجا شروع کردند و اگر موفق شدند، دست از سر منطقه بر نمیدارند. دولتهاى کشورهاى مسلمانى که حول و حوش آن منطقه هستند و کمکى که باید بکنند و میتوانند بکنند، نمیکنند، دارند اشتباه میکنند؛ اشتباه میکنند. هر چه در این منطقه میخ اسرائیل بیشتر فرو برود، تسلط استکبار بیشتر بشود، بدبختى این دولتها و ضعف و ذلت این دولتها بیشتر خواهد شد. چرا ملتفت نیستند؟ و دولتها، ملتها را هم دنبال خودشان به ذلت میکشانند. یک دولت ذلیل و مطیع و وابسته، یک ملت را مطیع و ذلیل و وابسته میکند. این است که ملتها باید به خود بیایند.

بیانات در دیدار مردم قم 1387/10/19

دولت های عرب امتحان بسیار بدى دادند

همه ى دولتها در مقابل فلسطین مسئول هستند؛ چه دولتهاى مسلمان، چه دولتهاى غیر مسلمان. هر دولتى که ادعاى طرفدارى از انسانیت را دارد، مسئول است؛ منتها وظیفه ى مسلمانها وظیفه ى سنگین ترى است. دولتهاى اسلامى موظفند و باید به این وظیفه عمل بکنند و هر دولتى که به وظیفه ى خود در قضیه ى فلسطین عمل نکند، لطمه ى آن را خواهد دید؛ چون ملتها بیدار شدند و از دولتها مطالبه میکنند و دولتها مجبورند نسبت به این قضیه تن بدهند و تسلیم بشوند... 

بسیارى از دولتهاى عرب، در قضیه ى غزه و قبل از او در قضایاى دیگر، امتحان بسیار بدى دادند. هر وقت صحبت مسئله ى فلسطین شد، هى گفتند مسئله ى فلسطین مسئله ى عربى است! آن وقتى که وقت عمل آمد، مسئله ى فلسطین بکلى از همه ى معادلاتشان حذف شد و به جاى اینکه به فلسطین کمک کنند، به فلسطینى کمک کنند، به برادر عرب خودشان کمک کنند - اگر به اسلام هم عقیده ندارند، اقلاً به عربیت خودشان پابند باشند - همه از میدان عقب کشیدند! بسیار امتحان بدى دادند. اینها هم در تاریخ خواهد ماند. و این سزاها و جزاها مربوط به آخرت فقط نیست، در دنیا هم اینجور است. همچنانى که نصرت خداوند نسبت به شماها که دارید مبارزه میکنید، مال آنجا نیست.

بیانات در دیدار شرکت کنندگان همایش غزه 1388/12/8

آزمون دولت های عرب

دولتهای عربی در معرض آزمونی دشوار قرار گرفته اند. ملتهای بیدار عرب از آنان اقدامی قاطع و جازم مطالبه میکنند. کنفرانس اسلامی و اتحادیه ی عرب نباید به کمتر از برداشتن کامل محاصره ی غزه و توقف کامل دست اندازی به خانه ها و سرزمینهای فلسطینی در کرانه ی غربی و محاکمه ی جنایتکارانی چون نتانیاهو و ایهود باراک، قانع شوند.

پیام در پی جنایت دریایی رژیم صهیونیستی در سواحل غزه 1389/3/11

دروازه ی آمریکا به روی شما بسته است!

آمریکائى ها به خاطر این نوکرى [به حسنی مبارک] پاداش هم ندادند. امروز هم به او پاداش نمیدهند. امروز هم هر ساعتى که او از مصر فرار کند و خارج بشود - به امید خدا - مطمئن باشد که اولین دروازه اى که به روى او بسته خواهد بود، دروازه هاى آمریکاست؛ راهش نمیدهند؛ همچنان که بن على را راه ندادند، همچنان که محمدرضا را راه ندادند. اینها اینجورى اند. این کسانى که دلشان براى دوستى آمریکا و رفاقت با آمریکا و اطاعت از آمریکا میتپد، این نمونه ها را ببینند. اینها مثل شیطانند.

 در دعاى صحیفه ى سجادیه میفرماید شیطان وقتى که من را دچار میکند، بعد نگاه میکند آن طرف - به تعبیر بنده - به من میخندد، به من پشت میکند، اعتنائى نمیکند. اینها اینجورند. آمریکائى ها به وسیله ى این افراد حقیر و ضعیف، دنبال منافع خودشانند.

بیانات در خطبه های نماز جمعه تهران 1389/11/15

عاقبت دیکتاتورهای تاریخ مصرف دار

آنچه که تا امروز در مورد این کشورها و دیگر کشورها همواره در رفتار آمریکائى ها دیده شده، پشتیبانى از دیکتاتورها بوده است. از حسنى مبارک تا آخرین لحظه اى که میشد دفاع کنند، دفاع کردند؛ بعد دیدند دیگر نمیشود، آن وقت انداختنش دور!

 این هم یک درس عبرتى است براى سردمداران وابسته ى به آمریکا که بدانند آن وقتى که دیگر تاریخ مصرف خود را طى کنند و فایده شان را از دست بدهند، اینها مثل یک پارچه ى کهنه اى آنها را دور مى اندازند و به آنها اعتنائى نمیکنند! اما اینها تا آخرین لحظه از دیکتاتور دفاع و حمایت کردند.

بیانات در حرم مطهر رضوی 1390/1/1

عاقبت اشتباه سعودی نفرت ملت منطقه است

به نظر ما دولت سعودى اشتباه کرد، نباید این کار را میکرد؛ خودش را در منطقه منفور میکند. خب، آمریکائى ها هزاران کیلومتر با اینجا فاصله دارند؛ اگر منفور هم بشوند، ممکن است برایشان آنقدر اهمیت نداشته باشد؛ لیکن سعودى در این منطقه دارد زندگى میکند؛ ملتها از او متنفر باشند، مبغوض ملتها باشد، برایش خیلى خسارت سنگینى است. آنها اشتباه کردند این کار را کردند. هر کس دیگر هم این کار را بکند، اشتباه کرده.

بیانات در حرم مطهر رضوی 1390/1/1

با وحشی گری عقده های مردم را غلیظ تر می کنید

ما نظرمان را صریح گفته ایم؛ ما از اخم قدرتهاى پوشالى دنیا هرگز نترسیدیم، ملاحظه نکردیم و نخواهیم کرد. ما حرف حق و موضع حق را صریح بیان میکنیم. موضع حق این است که مردم بحرین حق دارند؛ معترضند، اعتراضشان هم بجاست. با هر انسان صاحب بینشى در دنیا میخواهید این را در میان بگذارید، وضعشان را بگوئید، نوع حکومت کردن به این مردم مظلوم را بگوئید، نوع کارى که حکامِ آنجا در استفاده ى از این کشور کوچک کردند، تشریح کنید، تا بینید دستگاه حاکم را محکوم میکنند یا محکوم نمیکنند.

 اشتباه میکنند با مردم مواجه میشوند؛ فایده اى ندارد. خب، ممکن است شما یک فشارى بیاورید، وحشیگرى اى بکنید، یک چند صباحى یک آتشى را خاموش کنید؛ لیکن خاموش نخواهد شد، روزبه روز عقده هاى مردم را بیشتر و غیظ آنها را شدیدتر خواهید کرد. یک وقت آنچنان زمام کار از دستتان در خواهد رفت که دیگر هیچ جورى نشود بخیه زد. اشتباه میکنند؛ هم آنها اشتباه میکنند، هم آن کسانى که از خارج از بحرین نیرو وارد میکنند، بشدت در اشتباهند؛ خیال میکنند با این حرفها میشود حرکت یک ملت را از بین برد.

بیانات در جمع مردم استان فارس 1390/2/3