بعد از مدتها  کتاب صراط مرحوم صفایی(عین-صاد) رو برای چندمین بار مرور می کردم دلم نیومد شما دوستان وبلاگی بی بهره بمونید، پیشنهاد می کنم که حتما این کتاب رو بخونید

***ما نمی توانیم به اتهام درون گرایی در سطح بمانیم و با پای دیگران راه برویم.

آنها که از درون نجوشیده اند از بیرون پر خواهند شد.

***آنها که خود را نکاشته اند و ریشه ها را از خاک بیرون برده اند،قراری نخواهند داشت.اما آنها که هماهنگند،چون درخت به فلاح ، به رویش،می رسند و آسمانها را در قلمرو خود می کشند و فرشته ها را میوه می دهند و بهره می رسانند.اصلها ثابت و فرعها فی السماء توتی اکلها کل حین ...اما آنها که ریشه پیدا کرده اند و به ثبات رسیده اند.هیچ طوفانی آنها را نمی لرزاند که وظیفه ها آنها را به امن رسانده وامان داده است.مثل کلمه طیبه...

***کسانی می توانندگرداننده باشند که در گردونه نباشند و کسانی می توانند از دنیا بهره بگیرند و بر دنیا حاکم باشند که از دنیا بزرگتر شده باشند و از دنیا بیرون آمده باشند...وگرنه کف موج، حاکم دریا نیست که بازیچه نسیم هاست...فجعلناهم غثاء...