بر هاشمي رفسنجاني حرج نيست چون حق دوستي ديرينه اش را به جا آورده است، اما حتي اگر احمدي نژاد هم براي "خائن الحرمين" پيام تسليت بدهد و با آب و تاب "رحمت الهي را براي آن فقيد سعيد(!)" طلب کند، جملات خميني کبير از ذهنمان پاک نمي شود.

همان جملاتي که همه چارچوب ها و قواعد ديپلماسي پذيرفته شده در جهان را زير سوال برد و در ازاي آن، مدل ديپلماسي انقلابي را ترسيم کرد:

"ترس من اين است كه تحليلگران امروز، ده سال ديگر بر كرسى قضاوت بنشينند و بگويند كه بايد ديد فتواى اسلامى و حكم اعدام سلمان رشدى مطابق اصول و قوانين ديپلماسى بوده است يا خير؟ ... ما بايد بدون توجه به غرب حيله‏گر و شرق متجاوز و فارغ از ديپلماسى حاكم بر جهان در صدد تحقق فقه عملى اسلام برآييم." (بخش هايي از منشور روحانيت)

احمدي نژاد اين روزها، يکي است مثل قاليباف و لاريجاني و رضايي و هاشمي و خاتمي. يک مسئول معمولي و پراگماتيست که نمي خواهد پرچمدار گفتمان انقلاب باشد.

"ان مع العسر يسرا"، هر چقدر "عسرا" تلخ تر باشد، تصور "يسرا" شرين تر است ...

خيلي وقتته که پست هات رو دنبال ميکنم بدون اينکه کامنتي بگذارم؛

ساعت از ده شب گذشته و من هم در حال کم آوردن بودم و مشغول انبوهي از کارهاي عقب افتاده که گفتم سري به وبلاگت بزنم تا از خستگي 12 ساعته بکاهم که همين هم حاصل شد؛

در مورد اين پست و اون پست هم خودت نظرات منو ميدوني داداش!

همين!

فقط خواستم بگم:

خداقوت!

ما هم دلتنگ شمائيم برادر. از احوالپرسي گرم و نرمتان هم بي نهايت خرسند شديم.

ما نه حزب گراييم نه حزبي. نه اصولگرا به معناي حزبي و تشکيلاتي اش هستيم و نسبتي با اين جماعت داريم، نه اصلاح طلب، نه «منحرف».

تا جايي که به خاطر دارم آدم عميقي بودي. اما چرا فقط با خواندن يک مطلب اينچنين برآشفته اي و درباره ما به قضاوت نشسته اي و حزب گرايمان مي خواني و متحجر، نمي دانم!

ظاهرا با تحليل من درباره ايدئولوژيک نبودن راي مردم در انتخابات مخالفي و آن را عصر حجري مي داني. نظرت محترم! اما اگر راي ملت در نظر شما ايدئولوژيک است، پس مي پنداريد که ملت ما مرتب ميان سکولاريسم (راي به خاتمي) و آرمان هاي امام(راي به احمدي نژاد) در نوسانند و اگر فردا روزي دوباره اصلاح طلبي روي کار آمد، ملت دوباره از آرمان هاي انقلاب برگشته اند و اين چرخه همچنان ادامه دارد. توهين به ملت بالاتر از اين؟ من اما معتقدم قاطبه مردم نفس حضورشان سر صندوق، تائيد نظام و لبيک گويي به آقاست و اما مي خواهند يک «مجري» بر سر کار بيايد که وضع معيشتشان را سر و سامان دهد؛ به کسي راي مي دهند که براي رفع دغدغه هاي روزمره شان برنامه داشته باشد.

دوباره آنچه نوشتم را بخوان که ظاهرا فقط چشمي چرخانده اي! از اين رو مي گويم دوباره بخوان که نمي دانم يادداشت من چه ارتباطي به تحليل استقبال مردم از آقا در کرمانشاه داشت که بخش مهمي از نظر چندسطري ات را به ناتواني در تحليل اين استقبال پرداخته اي!!

ضمنا نظام سنگ صبور نمي خواهد، مرد عمل مي خواهد!

خيلي مخلصيم.